Zespół
kościelno-klasztorny jezuitów powstał dzięki fundacji właścicielki miasta Zofii
Odrowąż Kostkowej, przy patronacie ks. Piotra Skargi. Kolegiata pod wezwaniem
Bożego Ciała – dawniej kościół św. Jana Ewangelisty i św. Jana Chrzciciela – to
najstarszy kościół pojezuicki w Polsce. Wzniesiony został w latach 1580-1594 wg
projektów Józefa Bricciusa. Po pożarze w roku 1600 wyremontowany, w 1624 r.
rozbudowany o dwie kaplice, a w kolejnych latach o kruchtę. W 1723 r. przy
kościele wzniesiono dzwonnicę. Kilkanaście lat później ozdobiono schody 12
rzeźbami Thomasa Huttera, przedstawiającymi patronów kościoła i świętych zakonu
jezuickiego. Po kasacie klasztoru w 1773 r. został on zamieniony przez
Austriaków na magazyn wojskowy. W 1808 r. książę Adam Czartoryski wykupił
kościół i podarował go parafii. Kolejny pożar w 1861 r. zniszczył wnętrze.
Pracami przy odbudowie kierował architekt Antoni Lamasche. Ufundowano wówczas
nowe wyposażenie: ołtarze, ambonę, prospekt organowy. Po remoncie kościół
został poświęcony w 1863 r. Polichromię wnętrza wykonał w latach 1912-13
Loenard Winterowski, a odnowił ją i uzupełnił w latach 70. Józef Steciński. W
ołtarzu głównym znajduje się otaczany szczególną czcią obraz Matki Boskiej
Śnieżnej z 1584 roku.
Obraz Matki Boskiej Śnieżnej
Kolegiata Bożego Ciała - kruchta
Lokalizacja miejsca
Wyświetl większą mapę