czwartek, 14 września 2017

Tokio - inne świątynie i chramy

W tym poście chcę przedstawić kilka najciekawszych tokijskich świątyń i chramów, których nie pokazywałem w postach tematycznych.

YASUKUNI JINJA to shintoistyczny chram w dzielnicy Chiyoda poświęcony duchom (kami) żołnierzy, którzy polegli w służbie cesarza Japonii, po wojnie rosyjsko-japońskiej (1904-1905) zmieniono wezwanie na "poległych bohaterów".
W latach 1869-1879 znany pod nazwą Tokyo Shokonsha. Tuż po wybudowaniu podlegał jurysdykcji ówczesnego Urzędu Spraw Wojskowych, a następnie został przekazany Ministerstwu Spraw Wewnętrznych, co umożliwiło połączenie ceremonii dla żołnierzy wojsk lądowych i morskich. W 1946 r. gubernator Tokio uwolnił chram od kontroli państwa i przyznał jego władzom prawo samostanowienia. W wyniku tych zmian chram nie podlega pod Stowarzyszenie Chramów Shintoistycznych. 
Chram jest źródłem kontrowersji, ponieważ na ok. 2 i pół miliona uczczonych w nim osób 1068 zostało uznanych, m.in. przez Trybunał Tokijski, za zbrodniarzy wojennych, w tym 14 za zbrodniarzy klasy A. Ponadto muzeum na terenie chramu przedstawia rewizjonistyczną wersję historii. Wizyty japońskich polityków w Yasukuni są źródłem  poważnych napięć dyplomatycznych w stosunkach Japonii m.in. z Chinami, Koreą Południową i Północną oraz Tajwanem. 

Chram Yasukuni

Przy chramie znajduje się równie kontrowersyjne Muzeum Ofiar Wojny

Przed pierwszą torii stoi pomnik Omury Matsujiro (1824-1869) wojskowego przywódcy i teoretyka wojskowości, 
twórcy nowoczesnej cesarskiej armii japońskiej opartej na wzorcach francuskich

Główna brama do świątyni SENGAKUJI. Jest to buddyjska świątynia zen znana ze słynnej historii zemsty 47 roninów, która wydarzyła się na przełomie XVII/XVIII wieku. Pan Asano Naganori został zmuszony do popelnienia seppuku jako kary za to, że sprowokowany przez pana Kirę Yoshinakę wyciągnął przeciw niemu miecz na zamku Edo i zranił go. Jego 47 samurajów zawiązało spisek pod wodzą Oishi Kuranosuke z zamiarem zemsty. W 1703 roku roninowie (bezpańscy samuraje) wtargnęli do domu Yoshinaki i ścięli mu głowę, którą złożyli na grobie swego pana Asano w świątyni Sengakuji. Za zabójstwo wszyscy wraz z przywódcą Kuranosuke musieli popełnić seppuku. Pochowani zostali przy tej samej świątyni obok ich pana. Historia ta stała się tematem wielu dzieł literackich.   

Świątynia Sengakuji

Świątynia Sengakuji

Pomnik przywódcy roninów Oishi Kuranosuke przed świątynią

Brama Sanmon do świątyni ZOJO-JI, buddyjskiej świątyni w paku Shiba obok wieży telewizyjnej Tokyo Tower. Jest to rodowa świątynia Tokugawów. Jej początek sięga końca XIV w. Pod koniec XVI w. szogun Ieyasu Tokugawa kazał ją przenieść w to właśnie miejsce, by zapewnić swej nowej stolicy Edo duchową opiekę. Ten potężny ród posiadał w tej części Edo wiele terenów (m. in. ogrody Hama Rikyu i Kyu Shiba Rikyu). Obecna świątynia pochodzi z 1974 r. Prowadzą do niej trzy bramy:Sanmon (wielka brama), Daimon (mała brama) i brama od strony Hibiya dori. Przy świątyni jest cmentarz, na którym spoczywają prochy wielu członków rodu. Świątynię i otaczający ją teren widać dobrze z wieży telewizyjnej (zainteresowanych odsyłam do posta - panoramy z Tokyo Tower). 

Sanmon (wielka brama) świątyni Zojo-ji

Daimon (mała brama) świątyni Zojo-ji

Boczna brama świątyni Zojo-ji

Dzwonnica świątyni Zojo-ji

Dzwon świątyni Zojo-ji

Główna świątynia Zojo-ji

Główny ołtarz Buddy w świątyni Zojo-ji

Główny ołtarz Buddy w świątyni Zojo-ji

Główny ołtarz Buddy w świątyni Zojo-ji

Dwa ołtarze boczne w świątyni Zojo-ji

Procesja do świątyni

Boczna kaplica przy świątyni Zojo-ji

Wnętrze bocznej kaplicy przy świątyni Zojo-ji

Wnętrze bocznej kaplicy przy świątyni Zojo-ji

Grupa torii do chramu HIE JINJA, shintoistycznego chramu w dzielnicy Akasaka. Jego pochodzenie jest niepewne - datuje się go na XIV lub XV w. Przez ród Tokugawów był kolejno przenoszony na zamek Edo, później do miasta; w 1657 roku spłonął podczas wielkiego pożaru miasta i w 1659 r. został odbudowany na obecnym miejscu przez Ietsuna Tokugawę. Zniszczony podczas II wojny światowej odbudowany został w 1958 r. Poświęcony jest bóstwu góry Hie w prefekturze Shiga. Co roku w połowie czerwca obchodzone jest tu święto Sanno-matsuri z wielką procesją 50 mikoshi (przenośnych kaplic) w asyście tłumu w strojach z epoki Heinan.   

Torii chramu Hie Jinja

Chram Hie Jinja

Lampiony przed wejściem do świątyni Toyokawa Inari

TOYOKAWA INARI to buddyjska świątynia poświęcona shintoistycznemu bóstwu Inari - lisa wysłannika bóstw kami. Kami to bóstwa shinto. Jest to znakomity przykład przenikania się obu religii. Główna świątynia tej sekty znajduje się w Toyokawa w prefekturze Aichi. 

Sanktuarium świątyni Toyokawa Inari

Inari - posąg lisa czczonego w szhintoizmie wysłannika kami

Postacie inari przybierają różne formy i w zasadzie rzadko się powtarzają

Widok przez bramę świątyni Gokoku-ji

Strażnik świątyni Gokoku-ji

Główny gmach świątyni GOKOKU-JI. Jest to buddyjska świątynia sekty Shingon (Świata Prawdy) ufundowana w 1681 r. przez szoguna Tsunayoshi Tokugawę dla upamiętnienia swej naturalnej matki Keishoin. Jest to jedyna świątynia w Tokio, która ponad 300 lat przetrwała wszelkie kataklizmy (pożary, trzęsienia ziemi, wojny). Znajduje się w centralnej dzielnicy Tokio Bunkyo-ku. Przy świątyni istnieje duży cmentarz, na którym spoczywa wielu prominentnych Japończyków i znanych cudzoziemców. 

Główny gmach świątyni Gokoku-ji

Dach świątyni w tle za czerwonym klonem

Dzwonnica świątyni Gokoku-ji

Wielki mosiężny posąg Buddy przed świątynią Gokoku-ji

HANAZONO to shintoistyczny chram w starej części dzielnicy Shinjuku. Ufundowany w XVII w. przez rodzinę Hanazono, poświęcony jest bóstwu płodności i dobrobytu. Jest ulubionym miejscem modlitw biznesmenów o pomyślność w interesach. W ciągu roku odbywa się w nim kilkanaście okolicznościowych świąt. 

Chram Hanazono