wtorek, 30 kwietnia 2013

Japonia - Nikko

Nikko (dosłownie: słoneczne światło) jest japońskim miastem w prefekturze Tochigi, położonym ok. 140 km na północ od Tokio. Leży u podnóża gór wśród cedrowo-sosnowych lasów w Parku Narodowym Nikko. Jest trzecim, po dawnych stolicach Kioto i Nara, zabytkowym centrum Japonii. Znajdujący się tam kompleks świątyń w 1999 r. został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Historia Nikko jako ośrodka kultu religijnego sięga VIII w. W 766 r., kiedy stolicą Japonii była Nara, buddyjski mnich Shodo Shonin, kierując się w stronę świętej góry Nantai, po przekroczeniu rzeki Daiya założył pierwszą świątynię w Nikko. Od tamtej pory sława miejsca rosła, stając się ważnym centrum buddyzmu, a następnie shintoizmu. Założyciel słynnej dynastii szogunów Ieyasu Tokugawa wybrał Nikko jako miejsce swego wiecznego spoczynku. Jego wnuk, Iemitsu Tokugawa, dla podkreślenia znaczenia i bogactwa rodu, w 1634 r. kazał wybudować w tym miejscu znakomity kompleks świątyń Toshogu. Iemitsu Tokugawa spoczął również w Nikko przy świątyni Tayuin.
Od zespołu świątyń ok. 7 km w górę w kierunku zachodnim prowadzi jednokierunkowa droga do miejscowości Chugushi nad rynnowe jezioro Chuzen-ji. Jezioro powstało 20 tysięcy lat temu w wyniku erupcji góry Nantai. Wylewająca się lawa zagrodziła rzekę Daiya tworząc jezioro. Lustro wody znajduje się na wysokości 1269 m, jego maksymalna głębokość  wynosi 163 m. Wypływająca z jeziora woda tworzy wodospad Kegon o wysokości 96 m. Droga zjazdowa z Chugushi do Nikko prowadzi bardzo stromym zboczem przez 25 zakrętów pod kątem 180o.

Nikko - pomnik Shiodo Shonina buddyjskiego mnicha z VIII w., założyciela I świątyni w Nikko

Nikko - świątynia Sanbutsu-do z kompleksu Rinno-ji

Nikko - świątynia Dai Goma-do z kompleksu Rinno-ji

Nikko -pagoda

Nikko - dolna część pagody

Nikko - schody do mauzoleum Ieyasu Tokugawy

Nikko - mauzoleum Ieyasu Tokugawy

Nikko - mauzoleum Ieyasu Tokugawy, dar króla Korei

Nikko - świątynia Tayuin, studnia do ablucji

Nikko - świątynia Tayuin, strażnik świątyni z bramy Niomon

Nikko - świątynia Tayuin, brama Nitenmon

Nikko - świątynia Tayuin, strażnik świątyni z bramy Nitenmon

Nikko - świątynia Tayuin, strażnik świątyni z bramy Nitenmon

Nikko - świątynia Tayuin, bóg piorunów z bramy Nitenmon

Nikko - świątynia Tayuin, bóg wiatrów z bramy Nitenmon

Nikko - świątynia Tayuin, wieża bębnów

Nikko - świątynia Tayuin, wieża dzwonu

Nikko - świątynia Tayuin, brama Yashamon

Nikko - świątynia Tayuin, Yasha strażnik świątyni

Nikko - świątynia Tayuin, Yasha strażnik świątyni

Nikko - świątynia Tayuin, Yasha strażnik świątyni

Nikko - świątynia Tayuin, element dekoracyjny z bramy Yashamon

Nikko - świątynia Tayuin, widok z bramy Yashamon na Karamon

Nikko - świątynia Tayuin, Haiden

Nikko - świątynia Tayuin, brama wyjściowa do grobowca Iemitsu Tokugawy

Nikko - święta góra Nantai

Nikko - jezioro Chuzen-ji

Nikko - wodospad Kegon

Nikko - wodospad Kegon

Japonia - Nikko - świątynia Toshogu


Nikko (dosłownie: słoneczne światło) jest japońskim miastem w prefekturze Tochigi, położonym ok. 140 km na północ od Tokio. Leży u podnóża gór wśród cedrowo-sosnowych lasów w Parku Narodowym Nikko. Jest trzecim, po dawnych stolicach Kioto i Nara, zabytkowym centrum Japonii. Znajdujący się tam kompleks świątyń w 1999 r. został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Historia Nikko jako ośrodka kultu religijnego sięga VIII w. W 766 r., kiedy stolicą Japonii była Nara, buddyjski mnich Shodo Shonin, kierując się w stronę świętej góry Nantai, po przekroczeniu rzeki Daiya założył pierwszą świątynię w Nikko. Od tamtej pory sława miejsca rosła, stając się ważnym centrum buddyzmu, a następnie shintoizmu. Założyciel słynnej dynastii szogunów Ieyasu Tokugawa wybrał Nikko jako miejsce swego wiecznego spoczynku. Jego wnuk, Iemitsu Tokugawa, dla podkreślenia znaczenia i bogactwa rodu, w 1634 r. kazał wybudować w tym miejscu znakomity kompleks świątyń Toshogu. Znajdują się tu m.in. słynne rzeźby w drewnie: trzech małpek mądrości i śpiącego kotka (nemuri-neko) przypisywane Hidari Jingoro oraz najsłynniejsza brama świątynna Yomeimon. Oprócz Toshogu, w Nikko powstało wiele innych świątyń, lecz żadna nie dorównuje jej świetnością. Iemitsu Tokugawa spoczął również w Nikko – obok świątyni Tayuin.
Dla wyjaśnienia pragnę dodać, że w odróżnieniu od europejskich zwyczajów, w Japonii świątynia nie oznacza jednej, lecz kompleks wielu budowli, z których każda ma inne przeznaczenie. Główna świątynia (Haiden) znajduje się zwykle na końcu kompleksu. Z reguły, poza małymi wyjątkami, świątynie są niewielkie, co wcale nie umniejsza ich znaczenia religijnego. W obu religiach Japonii nie ma stałych nabożeństw. Wierni przychodzą do świątyni w zależności od wewnętrznej potrzeby lub okoliczności typu: narodziny dziecka, ślub, pogrzeb, przy czym uroczystości są  zwykle kameralne. Każda świątynia ma swoje święto przeważnie raz w roku, które gromadzi setki lub tysiące wiernych. Obchody te, którym towarzyszą barwne pochody rozpoczynają się w świątyni i odbywają się na terenie całego miasta lub dzielnicy. Wielkie monumentalne świątynie znajdują się głównie w Nara (np. Todai-ji – największy drewniany budynek świata, w którym znajduje się wielki posąg Buddy Vairocana z litego brązu) i Kioto (np. Sanju-Sangen-do – najdłuższy drewniany budynek świata, w którym znajduje się 1000 posągów bogini Kannon z brązu).

Nikko - Toshogu - brama Niomon

Nikko - Toshogu - lew w bramie Niomon

Nikko - Toshogu - trzy małpki mądrości na fryzie świętej stajni, gdzie trzymany jest koń.
Małpki symbolizują znaną buddyjską zasadę: nie słyszę zła, nie widzę zła i nie mówię zła

Nikko - Toshogu - studnia do ablucji.
Przed wejściem do świątyni wierni obmywają ręce i usta

Nikko - Toshogu - pawilon sutry

Nikko - Toshogu - święty magazyn

Nikko - Toshogu - brama torii

Nikko - Toshogu - wieża dzwonu

Nikko - Toshogu - wieża bębnów

Nikko - Toshogu - wieża bębnów

Nikko - Toshogu - mur przed dziedzińcem wewnętrznym

Nikko - Toshogu - mur przed dziedzińcem wewnętrznym

Nikko - Toshogu - rzeźba pawia na murze

Nikko - Toshogu - rzeźba rajskiego ptaka na murze

Nikko - Toshogu - rzeźby pawia i żurawia na murze

Nikko - Toshogu - brama Yomeimon

Nikko - Toshogu - brama Yomeimon

Nikko - Toshogu - brama Yomeimon

Nikko - Toshogu - posąg cesarskiego ministra w bramie Yomeimon

Nikko - Toshogu - posąg cesarskiego ministra w bramie Yomeimon

Nikko - Toshogu - posąg lwa w bramie Yomeimon

Nikko - Toshogu - brama Yomeimon, widok od strony Haidenu

Nikko - Toshogu - brama Yomeimon, widok z wewnętrznego dziedzińca

Nikko - Toshogu - brama Yomeimon i pawilon Shinyosha, widok z wewnętrznego dziedzińca

Nikko - Toshogu - pawilon Shinyosha, widok z wewnętrznego dziedzińca

Nikko - Toshogu - pawilon Shinyosha

Nikko - Toshogu - pawilon i scena Kaguraden

Nikko - Toshogu - pawilon Kamiramusho

Nikko - Toshogu - pawilon Kamiramusho

Nikko - Toshogu - element dekoracyjny

Nikko - Toshogu - brama Honden Karamon 

Nikko - Toshogu - za bramą widoczny Haiden

Nikko - Toshogu - wejście do Haidenu

Nikko - Toshogu - wejście do Haidenu (malowane czerwoną laką)

Nikko - Toshogu - słynny śpiący kotek, znajdujący się nad bramą prowadzącą do mauzoleum Ieyasu Tokugawy