W poście tym chciałbym przedstawić zdjęcia kilku historycznych zabytków Japonii, które udało mi się zobaczyć w wolnych chwilach pomiędzy wykonywaniem obowiązków służbowych. Pragnę jednocześnie zaznaczyć, że w czasie moich wyjazdów do Japonii uczestniczyłem tylko w trzech wycieczkach turystycznych do Nikko i Kioto. Zdjęcia wszystkich pozostałych miejsc pokazywanych przeze mnie na blogu są owocem moich krótkich eskapad pomiędzy zajęciami służbowymi. Każdą wolną chwilę starałem się wykorzystać na zwiedzanie, nie szczędząc pieniędzy i wolnego czasu przeznaczonego na odpoczynek.
Na zdjęciu Nandai-mon, wielka południowa brama do zespołu świątyń w parku Nara.
Pierwszą stolicą Japonii była NARA, miasto leżące w południowo-zachodniej części Honsiu na równinie Yamato. Powstała w 710 r. na wzór Chang'anu chińskiej stolicy dynastii Tang w okresie silnych wpływów chińskich. Zwana wówczas Hijo-kyo (warownia pokoju) rozmiarami nie dorównywała oczywiście chińskiemu pierwowzorowi, ale należała do najznakomitszych miast Azji. Stolicą była niewiele ponad 70 lat, ponieważ już w 784 r. dwór cesarski przeniósł się do odległego o 50 km Heian (Kioto), które pełniło funkcję stolicy przez ponad tysiąc lat do roku 1868. Nara stała się ważnym ośrodkiem buddyzmu, który dotarł na wyspy japońskie nie z Chin, lecz z Korei. Wiele zabytków powstałych w Narze w tamtych czasach przetrwało do dziś.
Stadko jeleni Sika w parku. Zgodnie z wierzeniami shinto są one uważane za boskich wysłanników. Oswojone przechadzają się swobodnie wśród turystów po tym rozległym parku. W stoiskach ze słodyczami i pamiątkami sprzedaje się dla nich specjalne zbożowe ciasteczka.
Brama do świątyni Todai-ji.
Buddyjska świątynia Todai-ji to najbardziej znany zabytek Nary. Wzniesiona w połowie VIII w. przez chińskich budowniczych uchodzi za największy drewniany budynek świata. Niszczona przez pożary i trzęsienia ziemi, w obecnym kształcie odbudowana została w XVII w. Pierwotny budynek świątyni był ponoć o 1/3 większy.
Posąg Wielkiego Buddy Vairocana w Todai-ji. Odlany w 752 r. w litego brązu waży ok. 250 ton. Posąg ma 15 m wysokości, sama głowa mierzy ponad 5 m. Podczas trzęsienia ziemi w XVII w. zniszczeniu uległa głowa posągu. Obecna rekonstrukcja pochodzi z 1692 r. Co kilka lat posąg jest czyszczony. Niestety ja trafiłem na czas gdy posąg był już mocno spatynowany.
Posąg Wielkiego Buddy Vairocana - widok z przodu
Po obu stronach Buddy w pozycji Lotosu siedzą złocone posągi bodhisattwów, czyli oświeconych - ten z lewej to Kokuzo Bosatsu.
Po prawej stronie w podobnej pozycji siedzi Nyorin Kannon Bosatsu. Oba posągi pochodzą z 1709 r.
W tyle za nimi stoją dwa wielkie posągi niebiańskich strażników. Ten na zdjęciu stoi z prawej strony za Buddą i nazywa się Tamonten.
Todai-ji - widok z boku. Kolumna z pierścieniami po lewej stronie zdjęcia to sorin, zwieńczenie pagody. Przy świątyni stały dwie najwyższe
w Japonii pagody, które spłonęły w pożarach. Zachowało się tylko to zwieńczenie w miejscu, w którym stała jedna z nich.
Dzwonnica przy świątyni Todai-ji.
Dzwon świątyni Todai-ji
Wejście do wielkiego chramu Kasuga. Zbudowany został w roku 170 jako opiekuńczy chram rodu Fujiwara, założycieli Nary. Zgodnie ze starą zasadą czystości w shinto sanktuaria były rozbierane i odbudowywane na nowo w poprzednim kształcie co 20 lat. Chram Kasuga restytuowany był 50 razy, ostatni raz w 1863 r. W chramie czczone jest bóstwo miasta Takemikazuchi, które według legendy przybyło na grzbiecie jelenia, stąd zwierzęta te są tu uznawane za święte.
Cynobrowe podcienia chramu Kasuga
Wejście do jednego z pawilonów chramu Kasuga
Podcienia chramu Kasuga. Wokół chramu i w wewnętrznych korytarzach wiszą setki mosiężnych latarni ofiarowanych przez wiernych.
Wierni ofiarowują również kamienne latarnie, które stawiane są wokół chramu i w prowadzącej do niego alei. W sumie jest ich ok. 3000.
Zapalane są dwa razy w roku - na początku lutego i w połowie sierpnia. Wieczorny widok tego spektaklu robi niesamowite wrażenie.
Aleja kamiennych latarni przed chramem Kasuga.
Brama do buddyjskiego kompleksu HORYU-JI. Kompleks ten obejmujący klasztor i zespół świątyń znajduje się w Ikaruga na obrzeżach Nary. Uważany jest za kolebkę japońskiego buddyzmu. Świątynię wznieśli w VII w. budowniczowie koreańscy na polecenie regenta cesarzowej Suiko, księcia Shotoku, który był wielkim propagatorem buddyzmu.
Brama do świątyni Horyu-ji.
Horyu-ji - Agyō boski strażnik świątyni
Horyu-ji - główny pawilon świątyni i pagoda z 607 r.
Horyu-ji - Kondo, główny Złoty Pawilon świątyni
Horyu-ji - pięciokondygnacyjna pagoda, która posiada relikwie i grupy rzeźb przedstawiających sceny z życia Buddy.
Horyu-ji - Pawilon Nauki
Horyu-ji - muzeum które gromadzi zbiory cennych dzieł sztuki buddyjskiej, w tym wiele z okresu powstania świątyni
Horyu-ji - Yumedono, Pawilon Snów. Przechowuje się w nim zwoje sutry. Legenda głosi, że książę Shusaku spędzał tu długie godziny na studiowaniu zwojów. Kiedy napotykał na fragment, którego nie mógł zrozumieć, kładł się spać, a we śnie pojawiał mu się mędrzec i wyjaśniał wszystkie jego wątpliwości. Stąd bierze się nazwa pawilonu.
Horyu-ji - wieża dzwonu.
Świątynia Shi Tenno-ji - pawilon Ishibutai
W OSACE oprócz zamku zwiedziłem stary kompleks świątynny Shi Tenno-ji. Świątynia ta uchodzi za pierwszą najstarszą administrowaną świątynię buddyjską w Japonii. Podobnie jak Horyu-ji zbudowana została w VII w. przez 3 koreańskich cieślów na zlecenie księcia Shotoku. W obrębie murów kompleks składał się z 7 budynków, m.in.: świątyni, pagody, szkoły, szpitala i apteki. Od czasu powstania świątynia była wielokrotnie niszczona przez różne żywioły i odbudowywana. Większość jej obecnych budowli rekonstruowana była w XX wieku.
Ogólny widok świątyni Shi Tenno-ji.
Brama do świątyni Shi Tenno-ji
Boski strażnik świątyni Shi Tenno-ji
Widok przez bramę świątyni na pagodę
Pagoda przy świątyni Shi Tenno-ji.
Po raz pierwszy i jedyny w czasie wszystkich moich pobytów w Japonii w Shi Tenno-ji udało mi się wejść i zobaczyć wnętrze pagody.
Studnia do ablucji przed wejściem do świątyni Shi Tenno-ji
Świątynia Shi Tenno-ji
Świątynia i pagoda Shi Tenno-ji
Dwa ze składowych pawilonów świątyni Shi Tenno-ji
Pawilon Nauki świątyni Shi Tenno-ji
KAMAKURA - posąg Wielkiego Buddy Daibutsu
Kamakura to nadmorskie miasto położone ok. 60 km na południe od Tokio nad Zatoką Sagami. W latach 1185-1333 była siedzibą pierwszego szogunatu. Z tego okresu pozostało w mieście 19 chramów shinto i 65 buddyjskich świątyń. Najbardziej znanym zabytkiem miasta jest siedzący posąg Buddy Daibutsu odlany z brązu w 1252 r. Posąg ma 13,5 m wysokości i jest pusty w środku. Za niewielką opłatą można wejść do środka przez znajdujące się z tyłu posągu drzwi. Przetrwał wszelkie możliwe kataklizmy (pożary, powodzie, trzęsienia ziemi, tajfuny). Pierwotnie znajdował się wewnątrz specjalnego pawilonu, lecz po którejś z katastrof budynek zlikwidowano i odtąd posąg stoi pod gołym niebem. Dla zabezpieczenia posągu wewnątrz wmontowano amortyzatory wstrząsów.
Kamakura - posąg Wielkiego Buddy Daibutsu
Kamakura - posąg Wielkiego Buddy Daibutsu
Kamakura - głowa Wielkiego Buddy Daibutsu
Jednym z głównych sanktuariów buddyjskich miasta jest świątynia Hase-dera poświęcona bogini miłosierdzia Kannon.
Na zdjęciu brama do świątyni Hase-dera.
Kamakura - główny pawilon świątyni Hase-dera
Świątynia Hase-dera - złoty posąg Yukyo mający chronić przed złymi duchami w pawilonie Amidy Buddy.
Wysoki na 2,8 m posąg wykonany został w 1194 r. na polecenie Minamoto no Yoritomo, pierwszego szoguna Kamakury.
Świątynia Hase-dera - posąg Daikoku, bóstwa dobrobytu
Świątynia Hase-dera - pawilon Daikoku
Świątynia Hase-dera - pawilon sutry
Świątynia Hase-dera - wejście do jaskini Benten-kutsu, bogini morza.
Jaskinia wykuta w skale jest dosyć niska i ciemna, oświetlona lampkami wotywnymi.
Kamakura - torii w alei Wakamiya-oji. Wzdłuż tej długiej alei znajduje się większość chramów i świątyń,
stąd ustawienie torii na jej początku ma pełne uzasadnienie. Sanktuaria te usytuowane są wśród drzew na otaczających aleję wzgórzach.
Kamakura - identyczna torii przed wielkim chramem Hachiman-gu
Kamakura - widok na budowle chramu Hachiman-gu, poświęconego bogu wojny.
Powstał on w roku 1063 nad morzem jako chram rodu Minamoto, a w roku 1191 został przeniesiony na obecne miejsce.
Kamakura - Mai-den podium do tańców i muzyki przed chramem Hachiman-gu
Kamakura - wysokie schody prowadzące do chramu Hachiman-gu
Kamakura - chram Hachiman-gu poświęcony bogu wojny
Kamakura - schody wśród drzew prowadzące do świątyni Zuisen-ji
Kamakura - buddyjska świątynia Zuisen-ji
Kamakura - pieczara do medytacji przy świątyni Zuisen-ji
Kamakura - Jomyo-ji, buddyjska świątynia zen ufundowana w 1188 r. przez Ashikagę Yoshikane,
dowódcę samurajów, bliskiego współpracownika I szoguna Kamakury Minamoto no Yoritomo.
Kamakura - Sugimoto-dera, najstarsza świątynia buddyjska w mieście. Założona w 734 r. przez mnicha Gyōki z polecenia cesarza Shōmu. Jest więc o 500 lat starsza od powstania szogunatu Kamakura. Szogun Minamoto no Yoritomo nawiedził świątynię w roku 1191 i polecił odnowienie jej. W świątyni przechowywane są trzy cenne posągi bogini Kannon. W 1189 r. w świątyni wybuchł pożar. Kapłan Jōdai-bō z narażeniem życia wyniósł posągi z płomieni i złożył je pod cedrem. Fakt ten uznany został za cud, przez co świątynia zwana "Pod Cedrem" zyskała dużą sławę.
