Tokio - chram Meiji Jingu

Meiji Jingu to najważniejszy shintoiistyczny chram w Tokio. Został wzniesiony przez mieszkańców Tokio dla uczczenia pamięci szanowanego cesarza Meiji (panującego w latach 1868-1912), który wybrał na miejsce swojego wiecznego spoczynku Fushimi-Momoyamę niedaleko Kioto. Obok niego spoczęła również cesarzowa Shoken. Chram wybudowany został na miejscu poligonu, gdzie cesarz dokonywał przeglądu wojsk. Jego budowę rozpoczęto rok po śmierci cesarzowej w roku 1915 i ukończono w roku 1920. Kolejni cesarze, począwszy od następcy Meiji, cesarza Taisho pochowani są w Mauzoleum Cesarskim Musashi w Hachioji na obrzeżach miasta w ramach wielkiej aglomeracji Tokio. W roku 1945 chram został zbombardowany i odbudowany w 1985 r. ze składek prywatnych. W czasie Nowego Roku jest tłumnie odwiedzany przez Japończyków, którzy przybywają tu żeby się modlić i kupić dobre wróżby na cały rozpoczynający się rok.

Meiji Jingu znajduje się w dużym Parku Yoyogi w dzielnicy Shibuya. Prowadzi do niego szeroka żwirowa aleja, biegnąca pod dwoma wielkimi bramami „torii”. Kompleks świątynny otoczony drzewami cedrowymi i kamforowymi składa się z wielu budowli usytuowanych w obrębie dwóch dziedzińców – zewnętrznego i wewnętrznego. Proste, pozbawione ozdób zabudowania świątyni wykonane są z drewna cedrowego w kolorze ciemnego brązu. Chram przykryty jest miedzianym dachem, pokrytym patyną, o łagodnej krzywiźnie w stylu „shimmet”, właściwym dla cesarskiego budownictwa shinto. Budownictwo sakralne shinto odróżnia się prostotą i surowością od budownictwa sakralnego buddyjskiego, opartego na bogatych i niezwykle dekoracyjnych wzorach chińskich.

Shintoizm jest najstarszą religią Japonii. Nazwa ta oznacza „drogę bogów”. Jej podstawowy dogmat zakłada, że bogowie „kami” rządzą wszystkimi rzeczami w przyrodzie – żywymi i nieożywionymi. Czczeni są w tysiącach chramów zw. „jinja”. Od najdawniejszych czasów wierzono, że władza cesarska pochodzi od najważniejszych bóstw, uważanych za przodków cesarza. Cesarz Meiji uznał shinto za religię państwową; zasada ta przetrwała do lat 40. XX w. Obecnie niewielu Japończyków wyznaje shinto w czystej postaci, najczęściej obrzędy shinto praktykowane są jednocześnie z buddyjskimi.     

   Pierwsza torii 

Druga torii

Minami Shinmon - brama prowadząca na dziedziniec zewnętrzny

Minami Shinmon

Widok przez Minami Shinmon na dziedziniec zewnętrzny

Minami Shinmon od strony zewnętrznego dziedzińca

Gehaiden, budynek na zewnętrznym dziedzińcu, przez który przechodzi się na dziedziniec wewnętrzny . 

Gehaiden 

Gehaiden 

Gehaiden 

Widok przez boczną bramę na dziedziniec zewnętrzny

Widok przez boczną bramę na dziedziniec zewnętrzny

Wielki kamforowiec na dziedzińcu zewnętrznym 

Pamiątkowe zdjęcie po błogosławieństwie dziecka w chramie

Wieżowiec sieci telefonii komórkowej Do-Co-Mo świadczy, że od tej strony

park sąsiaduje z tokijskim Manhattanem - dzielnicą Shinjuku

Wystawa płodów rolnych na dziedzińcu zewnętrznym

Wystawa płodów rolnych na dziedzińcu zewnętrznym

Wystawa płodów rolnych na dziedzińcu zewnętrznym

Oficjalne zdjęcie rodzinne po ślubie

Dalszy ciąg sesji fotograficznej dla znajomych i ciekawskich turystów

Panna młoda zdjęła biały czepiec, pokazując misterną perukę

Dalszy ciąg sesji dla znajomych i ciekawskich turystów

Shimenawa - powróz z ryżowej słomy zawieszany przy świątyni, oddziela część świętą od świeckiej. 

Zawieszany nad drzwiami domu ma odpędzać złe duchy i choroby

Główny chram Meiji Jingu

Główny chram Meiji Jingu

Główny chram Meiji Jingu

Wielki bęben używany w czasie ceremonii religijnych

Kapłan shinto uderzający w bęben

Główny chram Meiji Jingu

Główny chram Meiji Jingu

Zbliżenie do wnętrza chramu.  Turyści mogą podejść tylko do tego miejsca, do środka nie mają wstępu